Olivier Winants - Praktijk voor Psychotherapie - Flux Aeterna
22058
page-template-default,page,page-id-22058,ajax_fade,page_not_loaded,boxed,select-child-theme-ver-1.0.0,select-theme-ver-3.5.2,,wpb-js-composer js-comp-ver-5.0.1,vc_responsive

Er breekt een nieuw tijdperk aan. Wij mensen hebben vijf decennia lang aan zelf-ontwikkeling gedaan, een tijd waarin het ‘Ik’ centraal stond. Deze focus op de individualiteit heeft ons veel gebracht. Het liet een ongekend opbloeien van creativiteit en innovatie toe. Maar het is niet de eindfase.

Er breekt nu een heropleving van het ‘Wij’ aan. Het vele lijden om ons heen – depressie, verslaving, eenzaamheid, burn-out, stress – wijst naar een oude waarheid: mensen worden niet gelukkig van louter met zichzelf bezig te zijn. Wij mensen voelen ons pas helemaal vervuld als we voor elkaar iets kunnen betekenen.
Het besef groeit dat onze identiteit als mens evenzeer bestaat uit een ‘Wij’ als een ‘Ik’. Dat besef, dat wij elkaar diep nodig hebben om zingeving en geluk te ervaren in dit leven, staat in mijn visie centraal.

Survival of the Nurtured

De nieuwe wereld is een plek waar mensen elkaar intuïtief versterken en ondersteunen. Waarin we elkaars kostbaarheid en waardigheid zien. Een waarde die niet gebonden is aan succes, status, macht of geld. Nieuwe wetenschap toont steeds meer aan hoe diep inter-afhankelijk wij van elkaar zijn. Het is niet survival of the fittest, maar survival of the nurtured. Wij mensen voeden elkaar met onze zorg en aandacht. Wij ontwikkelen elkaar.

Deze nieuwe wereld is een plek waar iederéén voelt: ik hoor erbij.  No person left behind. Er is ons verteld dat elkaar nodig hebben een teken van zwakte is. Dat is een ware tragedie. Het heeft veel mensen verbannen in diepe eenzaamheid. De weg naar deze nieuwe wereld is om de volgende decennia in het teken te zetten van herverbinding.

you-are-a-consciousness-artist-with-megwyn-white
Het Relationele Tijdperk

Hier ligt onze grootste uitdaging. Er is heel veel pijn geleden in menselijke relaties. Tussen ouders en kinderen. Tussen familieleden, collega’s, buren en schoolvrienden. Wij hebben als verdediging op de pijn gezworen ons voor geen enkel mens meer zo open en kwetsbaar op te stellen. Toen zijn we helemaal op onszelf terug geworpen.

De weg naar herverbinding moet doorheen al deze pijn en dit lijden lopen. Als we tot nieuwe relaties willen komen, moeten we de pijn van verbroken verbinding onder ogen zien. We kennen rondom ons de tol die het eist van de maatschappij als pijn weggedrukt wordt. Pijn die niet erkend wordt, gaat ondergronds en richt verdere schade aan. De rekening wordt dan steevast betaald door onschuldige mensen: onze partner, onze collega’s of buren en het ergst van al: onze eigen kinderen.

Wat vandaag bovenal nodig is is zachtmoedigheid. Moed en Mildheid. Moed om de maskers af te zetten, de ‘happy emojis’ even achterwege te laten. En Mildheid om dan vervolgens met elkaar weer zorg te dragen voor de pijn. Dit kunnen wij enkel met elkaar.